- χαλκοθέσιον
- τὸ, Απιθ. αίθουσα όπου βρισκόταν ο λέβητας λουτρού.[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο)-* + -θέσιον (< θέτης < τίθημι), πρβλ. ἐλαιο-θέσιον, θεσμοθέσιον].
Dictionary of Greek. 2013.
χαλκοθέσιον
Look at other dictionaries:
χαλκ(ο)- — ΝΜΑ α συνθετικό λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στη λ. χαλκός και δηλώνει ότι η λ. έχει σχέση, αναφέρεται στον χαλκό (πρβλ. χαλκο ειδής, χαλκο πώλης), ενώ σπανιότερα χρησιμοποιείται και μεταφορικά με την έννοια τού… … Dictionary of Greek
